INAUGURACJA SEZONU
ARTYSTYCZNEGO 2008/2009
KONCERT GALOWY
POD BATUTĄ
maestro
KAZIMIERZA KORDA
po raz pierwszy w Teatrze Wielkim w Łodzi
FORTEPIAN – EWA POBŁOCKA
SOLIŚCI:
JOANNA WOŚ – sopran
AGNIESZKA MAKÓWKA – mezzosopran
DARIUSZ STACHURA – tenor
ROMUALD TESAROWICZ – bas
ORKIESTRA i CHÓR
Teatru Wielkiego w Łodzi
dyrygent – KAZIMIERZ KORD
współpraca muzyczna – TADEUSZ KOZŁOWSKI
przygotowanie chóru – MAREK JASZCZAK
W PROGRAMIE KONCERTU:
Jean Sibelius
Poemat symfoniczny FINLANDIA op. 26 nr 7
Edward Grieg
Koncert fortepianowy a-moll op. 16
Krzysztof Penderecki
Te Deum
27 WRZEŚNIA 2008 ROKU, GODZ. 19.00
KAZIMIERZ KORD
Słynny dyrygent polski. Urodził się 18 listopada 1930 r. w Podgórzu. W 1949 r. ukończył Liceum Muzyczne w Katowicach w klasie fortepianu. W latach 1949-1955 studiował grę na fortepianie u Władimira Nilsena w konserwatorium w Leningradzie, a od 1956 do 1960 – dyrygenturę pod kierunkiem Artura Malawskiego i Witolda Krzemieńskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W latach 1960-1962 był chórmistrzem i dyrygentem w Operze Warszawskiej. W latach 1962-1969 pełnił funkcję dyrektora i kierownika artystycznego Miejskiego Teatru Muzycznego w Krakowie, gdzie przygotował ok. 30 premier, m.in. „Fausta” Charlesa Gounoda we własnej reżyserii i scenografii Józefa Szajny.
Sukces tego spektaklu otworzył mu drogę do Gärtnerplatztheater w Monachium („Dama pikowa” Piotra Czajkowskiego, „Zamek księcia Sinobrodego” Béli Bartóka), a następnie do Metropolitan Opera w Nowym Jorku („Dama pikowa”, „Borys Godunow” Modesta Musorgskiego, „Aida” i „Makbet” Giuseppe Verdiego, „Così fan tutte” Wolfganga A. Mozarta). W latach 1969-1973 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach. Od 1977 do 2001 r. zajmował stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego Filharmonii Narodowej w Warszawie. Z zespołem Filharmonii Narodowej odbył szereg wielkich tournée po krajach europejskich, Stanach Zjednoczonych, Australii, Chinach i Japonii oraz dokonał licznych nagrań radiowych i płytowych. Jednocześnie był dyrygentem orkiestry Südwestfunk w Baden-Baden (1980-1986). Występował z wieloma słynnymi orkiestrami w Leningradzie, Cleveland, Chicago (debiut w 1973), Cincinnati, Pittsburgu, Detroit, Tokio, Toronto (w 1974 – europejskie tournée z Toronto Symphony Orchestra po śmierci Karela Ančerla), Londynie, Pradze, Monachium, Stuttgarcie, Rzymie, Mediolanie, Paryżu, Amsterdamie, Berlinie, Frankfurcie, Atenach.
Realizował spektakle w teatrach operowych w Nowym Jorku, Londynie (Covent Garden), Monachium, Düsseldorfie („Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego, „Żywot rozpustnika” Igora Strawińskiego), Amsterdamie („Orlando” Georga F. Haendla, „Katierina Izmaiłowa” Dmitrija Szostakowicza w reżyserii Aleksandra Bardiniego, „Wozzeck” Albana Berga), Kopenhadze (Opera Królewska), San Francisco („Rigoletto”, „Otello” i „Falstaff” Giuseppe Verdiego, „Borys Godunow” Modesta Musorgskiego, „Gioconda” Amilcare Ponchielliego). Nagrał wiele płyt, m.in. z utworami Jeana Sibeliusa i IV Symfonią Piotra Czajkowskiego z orkiestrą New Philharmonia (Decca), „Fidelio” Ludwiga van Beethovena, „Requiem” Giuseppe Verdiego (Polskie Nagrania). Zrealizował też wiele nagrań telewizyjnych dla Südwestfunk (m.in. msze Josepha Haydna, „Requiem” Wolfganga A. Mozarta, utwory Karola Szymanowskiego i George'a Gershwina).
Był inicjatorem „Forum Lutosławskiego” – cyklów koncertów połączonych z prezentacją sztuk plastycznych oraz forum dyskusyjnym. Jest laureatem licznych nagród artystycznych, m.in. Nagrody Krytyki podczas Biennale Muzycznego w Berlinie (1971), Złotego Orfeusza podczas Festiwalu „Warszawska Jesień” (1972), Conductor of the Year w Monachium (1972). W 1976 otrzymał od Ministra Spraw Zagranicznych dyplom uznania za wybitne zasługi w propagowaniu polskiej muzyki za granicą, zaś w 1977 został laureatem Nagrody I stopnia Ministra Kultury i Sztuki.
W Operze Narodowej Kazimierz Kord przygotował premierę „Damy pikowej” Czajkowskiego (grudzień 2004), następnie poprowadził Galowy Koncert Sylwestrowy 31 XII 2004 r. Przygotował także premierę „La Bohème” Pucciniego (marzec 2006), „Czarodziejskiego fletu” Mozarta (czerwiec 2006) oraz wieczoru baletowego „Szymanowski
i taniec” (październik 2006). Z dniem 18 lipca 2005 r. mianowany został dyrektorem muzycznym Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, zaś z dniem 1 lutego 2006 r. p.o. dyrektora naczelnego. W czerwcu 2006 r. ustąpił z obu tych stanowisk.
EWA POBŁOCKA
Należy do grona najwybitniejszych pianistów swego pokolenia - laureatka konkursów w Vercelli, Bordeaux i Warszawie. Koncertowała niemal we wszystkich krajach Europy, a także w obu Amerykach, Singapurze, Korei, Japonii i Australii. Podziwiano ją m.in. w Herkules-Saal w Monachium, Musikhalle w Hamburgu, Auditorio Nacional w Madrycie, Barbican Centre i Wigmore Hall w Londynie, Musikverein w Wiedniu, Lincoln Centre w Nowym Jorku, Glenn Gould Studio w Toronto. Grała recitale oraz występowała z tak znakomitymi orkiestrami, jak London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Orchestra del Maggio Musicale Florentino, Bayerischer Rundfunkorchester, Niederösterreiches Tonkünstlerorchester, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, Polską Orkiestrą Kameralną, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach.
Dokonała wielu nagrań dla takich firm fonograficznych, jak Deutsche Grammophon, Grüner § Jahr, Polskie Nagrania, Victor JVC, Pony Canyon, Conifer Records, KOS Warsaw Records, BeArTon, CD Accord, zdobyła szereg nagród fonograficznych - m.in. Płytę roku '96 i '98 magazynu STUDIO, dwie nagrody Polskiego Przemysłu Fonograficznego Fryderyk; za nagranie 20 Nokturnów Fielda otrzymała Medal Johna Fielda. Z ostatnich jej nagrań należy wymienić komplet Mazurków i Fantazję na tematy polskie op. 13 Fryderyka Chopina z orkiestrą Sinfonia Varsovia pod dyrekcją Jacka Kaspszyka, komplet Partit Jana Sebastiana Bacha, oraz komplet Nokturnów Gabriela Fauré, zarejestrowany dla wytwórni Victor JVC.
W kręgu zainteresowań i działań artystycznych Ewy Pobłockiej znajduje się również muzyka kameralna - współpracowała m.in. z Jadwigą Rappé, Ewą Podleś, Olgą Pasiecznik, Krzysztofem Jakowiczem, Piotrem Pławnerem i Kwartetem Śląskim.
Od października 2000 jest profesorem Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, a od 2007 roku – Akademii Muzycznej w Warszawie. Współpracuje także z University of Art w Nagoya
i uniwersytetem w Calgary. Zasiada także w jury krajowych i międzynarodowych konkursów muzycznych, m.in. Konkursu Chopinowskiego.
Laureatka dorocznej nagrody Ministra Kultury w 2004 r. odznaczona również w 2004 r. przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
