W listopadzie 2013 r. John Mayall skończył 80 lat. W związku z jubileuszem, muzyk wyruszył w kolejną trasę koncertową "80th Anniversary Tour", podczas której dwukrotnie wystąpi w Polsce - 18 lutego zagra w warszawskim klubie Stodoła a następnego dnia w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu.
Mayall nazywany jest często "ojcem chrzestnym" brytyjskiego bluesa - jako lider grupy Bluesbreakers "wychowywał" najbardziej utalentowanych angielskich muzyków bluesowych lat 60., m.in. Erica Claptona, Petera Greene'a, Micka Fleetwooda, Jacka Bruce'a czy Micka Taylora.
Urodził się 29 listopada 1933 r. w angielskim mieście Macclesfield. Ojciec przyszłego bluesmana był entuzjastą i kolekcjonerem muzyki. Mayall senior był zwolennikiem muzyki jazzowej i tradycyjnego bluesa - John dorastał w domu, w którym stale słuchało się nagrać Howlin' Wolfa i Alberta Ammonsa.
Swoją pierwszą gitarę elektryczną kupił, gdy wracał do domu z dwuletniej służby wojskowej w Korei. Przeprowadził się do Manchesteru, wstąpił do szkoły plastycznej a także zaczął występować jako gitarzysta w lokalnych zespołach. Po ukończeniu studiów został dyplomowanym projektantem, wolał jednak nadal grywać z półprofesjonalnymi muzykami. W 1963 r., za namową Alexisa Kornera - innego "guru" młodych muzyków bluesowych w Anglii - postanowił zaryzykować i zamieszkał w Londynie, gdzie zamierzał osiągnąć sukces jako gitarzysta. Założył własny zespół, który nazwał The Bluesbreakers.
Zespół Mayalla zaczął występować w klubie Marquee a w 1964 r.; grupa supportowała Johna Lee Hookera, podczas jego brytyjskiej trasy. W 1965 r. muzyk podpisał kontrakt z wytwórnią Decca i nagrał pierwszą płytę "John Mayall Plays John Mayall". W tym samym roku do zespołu dołączył 20-letni gitarzysta grupy The Yardbirds, Eric Clapton.
W 1966 r. ukazała się najsłynniejsza płyta Mayalla, dziś uznawana za jedną z najważniejszych w całej historii muzyki rockowej - "Blues Breakers with Eric Clapton", powszechnie znany jako "Beano Album". Nagranie go zajęło jedynie trzy dni; muzycy nawiązywali do tradycji chicagowskie bluesa, wykonując utwory m.in. Freddy'ego Kinga i Otisa Rusha.
Krążek okazał się przełomowy dla kariery Mayalla, plasując się na szóstym miejscu brytyjskich list przebojów. Na murach londyńskich kamienic pojawiać zaczęły się napisy "Clapton jest Bogiem". Zaraz po ukazaniu się płyty, gitarzysta odszedł z zespołu Mayalla by wejść w skład "supergrupy" Cream, którą poza nim tworzyli: basista Jack Bruce i perkusista Ginger Baker (obaj wcześniej grali w Graham Bond Organisation).
Miejsce Claptona zostało zajęte przez Petera Greene'a a w 1967 r. ukazał się album "Hard Road". Płyta cieszyła się dużą popularnością, nowy gitarzysta jednak nie zamierzał długo zabawić "pod skrzydłami" Mayalla i założył własną formację Peter Green's Fleetwood Mac. Zabrał ze sobą dwóch innych członków Bluesbreakers'ów: basistę Johna McVie'ego i perkusistę Micka Fleetwooda.
W 1967 r. Mayall był zmuszony ponownie szukać gitarzysty. Na miejsce Greene'a znalazł niezwykły talent, 18-letniego Micka Taylora. Wspólnie nagrali jazz-rockowy album "Crusade" (1967) a także odbyli trasę koncertową. Rok później ukazał się ostatni album pod szyldem "John Mayall and the Bluesbreakers" pt. "Bare Wires". W 1969 r. Taylor odszedł z zespołu, by dołączyć do The Rolling Stones.
Zniechęcony Mayall postanowił zmienić otoczenie i wyprowadził się do Kalifornii, gdzie za sąsiadów miał m.in. Franka Zappę i Joni Mitchell. W następnych latach koncentrował się na akustycznym, bluesowo-jazzowym brzmieniu, zatrudniając m.in. saksofonistę Johna Almonda i nagrywając album "The Turning Point".
W latach 80. muzyk był już "żywą legendą bluesa", łącząc ze sobą wpływy bluesa, jazzu, popu, funku i rock and rolla. W 1982 r. ponownie zszedł się z Taylorem i McVie'em i wspólnie odbyli światową trasę koncertową. Dwa lata później Mayall "wskrzesił" The Bluesbreakers, jednak tylko do 2008 r. Wówczas gitarzysta ogłosił, że potrzebuje wolności, by móc pracować z innymi muzykami i rozwijać się. Ponownie rozwiązał więc swój zespół by powrócić do kariery solowej. Jego ostatni album to "Tough" z 2009 r.
W 2005 r. Mayall został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego. Muzyk występował w Polsce już wcześniej; ostatnio zagrał w Stodole (2007, 2010), poznańskim Starym Browarze (2007) a w 2013 r. był jego występ był jedną z głównych atrakcji festiwalu Legend Rocka w Dolinie Charlotty. fot.PAP/EPA (PAP Life)