Artur Zagajewski został doceniony za utwór "Liście" na zespół kameralny i taśmę, a Marcin Zieliński za kompozycję "Fuci" na zespół kameralny.
Zagajewski (ur. 1978 r.) ukończył teorię muzyki oraz kompozycję na Akademii Muzycznej w Łodzi. Od 2006 roku jest uczestnikiem studiów doktoranckich na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się badaniami nad brytyjskim hard rockiem lat 70. XX wieku. Artysta został doceniony już w konkursie im. Bairda
w 2007 roku; został wówczas laureatem II nagrody za Glassmusic-motet na głos żeński, wiolonczelę, akordeon, fortepian i taśmę.
Marcin Zieliński uczył się gry na fagocie i klarnecie. Ukończył Akademię Muzyczną w Poznaniu; tam uczestniczył w fagotowych kursach mistrzowskich fagocistów Franka Morelli'ego z USA oraz prof. Marca Iingelhardta z Niemiec. Do swoich ważniejszych kompozycji zalicza utwory: Fuccatabile, Monolog na szycie, Vla-Ma-Do oraz Tahina.
W tegorocznym konkursie przyznano także wyróżnienia. Otrzymali je Paweł Strzelecki za utwór "Summer Dreams" na 14 wykonawców i taśmę, Mateusz Fandri za kompozycję "Iluminacja" na zespół instrumentalny oraz Andrzej Mozgała za "Tryptyk" na kwintet dęty.
Oficjalne wręczenie nagród odbędzie się 24 września, podczas Festiwalu "Warszawska Jesień", w siedzibie Stowarzyszenia Historyków Sztuki w Warszawie.
Konkurs Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda (dawniej zwany Konkursem Młodych Związku Kompozytorów Polskich) organizowany jest od 1958 roku. Ma on na celu umożliwienie startu młodym
kompozytorom polskim oraz zachęcenie ich do samodzielnej pracy. Nagrody mają formę stypendiów twórczych.
W konkursie mogą brać udział wszyscy polscy kompozytorzy, którzy nie ukończyli 35 lat. Przedmiotem konkursu jest utwór na pięć do piętnastu wykonawców, który trwa od 4-12 minut. Zgłoszony utwór nie może być przed rozstrzygnięciem konkursu wykonany publicznie ani nagrodzony w innym konkursie.
Patron konkursu Tadeusz Baird (1928 -1981) był jednym z inicjatorów festiwalu "Warszawska Jesień", komponował m.in. utwory orkiestrowe (trzy symfonie, cztery eseje na orkiestrę, Concerto lugubre na altówkę), kameralne (m.in. Wariacje w formie ronda na kwartet smyczkowy), utwory wokalno-instrumentalne (kantata Goethe-Briefe).
