Wystawa, prezentowana do 8 marca, pozwala zobaczyć, jak wielką namiętność budziła włoska sztuka w XVII i XVIII wieku na dworze brytyjskich monarchów.
Karol I Stuart, który panował w latach 1625-1649, zgromadził jedną z największych kolekcji malarstwa w Europie. Sprowadzał do Anglii włoskich artystów, m.in. Orazio Gentileschiego i jego córkę Artemisię, sam dokonywał zakupów za granicą, m.in. nabył w latach 1628-1632 najlepsze dzieła ze wspaniałej mantuańskiej kolekcji Gonzagów.
Po śmierci króla, ściętego za czasów władzy purytanów - fanatyków wrogo nastawionych do sztuki, kolekcja Stuarta została sprzedana. Jednak jego syn Karol II po restauracji monarchii w roku 1660 odzyskał wiele z obrazów zgromadzonych przez ojca i sam dokonał nowych zakupów.
Upodobania Stuartów do sztuki włoskiej podzielał wiek później król Jerzy III (1760-1820), który zgromadził wspaniałą kolekcję barokowych rysunków.
Do arcydzieł prezentowanych w Edynburgu należy obraz Caravaggia "Powołanie świętego Piotra i Andrzeja" z pierwszych lat XVII wieku, który w 2001 roku trafił do konserwacji. Podczas czyszczenia obrazu dokonano na nowo atrybucji, stwierdzając z pewnością, że jest to autentyk, a nie kopia.
Obraz włoskiego mistrza realizmu i tenebryzmu - nurtu, który pozostawiał część malowidła w mroku, wydobywając ostrym światłocieniem przedstawiane postaci - jest obecnie wart około 50 mln funtów.
Drugi obraz Caravaggia to "Chłopiec obierający owoc" z okresu wczesnego pobytu artysty w Rzymie, z lat 1592-3. Przedstawia kompozycję znaną z podobnych płócien włoskiego malarza.
Inne znakomite dzieła włoskiego baroku to "Alegoria prawdy i czasu" Annibale Carracciego, "Józef i żona Putyfara" Gentileschiego czy olśniewająca kolorami, teksturą i formą "Judyta z głową Holofernesa" Cristofano Alloriego.
W Edynburgu zaprezentowano w sumie 31 obrazów, które ukazują zróżnicowanie barokowego malarstwa włoskiego, odwołującego się do emocji i zmysłów różnymi metodami - poprzez realizm Caravaggia, patos szkoły bolońskiej Caraccich po klasyczną elegancję Domenichina i Guido Reniego.
