"Na 10 największych wydarzeń teatralnych, osiem przypada na Scofielda" - uważał inny słynny brytyjski aktor tej generacji,
Richard Burton.
Swą karierę teatralną Scofield rozpoczął po II wojnie światowej na deskach Królewskiego Towarzystwa Szekspirowskiego w Stratford-on-Avon.
Scofield za rolę w filmie "Oto jest głowa zdrajcy", gdzie odtwarzał postać Thomasa More'a, kanclerza Anglii, skazanego na
śmierć przez króla Henryka VIII, otrzymał w 1966 roku Oscara, a rok później został laureatem międzynarodowego festiwalu filmowego w Moskwie. Wcześniej w tej samej roli występował na deskach teatrów w Londynie i Nowym Jorku.
Pomimo wielu ofert z Hollywood pozostał przy kinematografii i teatrach Europy.
We wczesnych latach 80. sukces odniósł w londyńskim teatrze w roli Antonio Salieriego, włoskiego kompozytora rywalizującego z Wolfgangiem Amadeuszem Mozartem, w znanej sztuce Petera Shaffera "Amadeusz". Sztuka ta została przeniesiona na ekran przez Milosza Formana.
Scofield był niezwykłym aktorem - człowiekiem, który mieszkał przez całe życie w pobliżu miejsca swego urodzenia, spieszącym się po spektaklach i nagraniach do rodziny - żony, z którą przeżył 65 lat, i dwojga dzieci. Trzykrotnie odmówił przyjęcia tytułu
szlacheckiego.
