Reportaż Gregora Ziemera Jak wychować nazistę. Ukazał się w 1941 roku, do tej pory w Stanach. Autor w latach 1928-1939 był dyrektorem Szkoły Amerykańskiej w Berlinie. Paczka kawy- jak się okazuje- dużo mogła zdziałać również wtedy – dyrektor miał możliwość przyjrzeć się z bliska instytucjom edukacyjnym III Rzeszy. Wstęp do tej książki napisał wybitny specjalista, psychiatra, terapeuta, kierownik Zakładu Terapii Rodzin Katedry Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, prof. Bogdan de Barbaro. Czy coś go w tej książce zaszokowało?
Od podszewki poznajemy etapy nazistowskiej edukacji i machinę formowania nowego człowieka. Nauczyciele byli dla Hitlera kluczowi, a książka stała się pretekstem, by przyjrzeć się dzisiejszej szkole.
Ta książka to przestroga. Co może stać, jeśli do władzy dojdą fanatycy? Książka uczy nas: patrz na rzeczywistość krytycznie! Pytanie, czy nasza szkoła kiedykolwiek uczyła krytycznego myślenia?
Opis od wydawcy:
Książka ostrzeżenie przed tym,
co może się stać, jeśli edukację naszych dzieci oddamy w ręce fanatyków.
Partia interesuje się dzieckiem, zanim zostanie ono poczęte.
Matki sprowadzają je na świat, bo On je o to poprosił.
Zdrowe dzieci należą do Państwa, te z defektami otrzymają łaskę śmierci.
Szkoła to poligon Partii – słabi i nieposłuszni zostają wydaleni.
Umysły mają być jednakowe, każdy włączony w wielką Świadomość Państwową.
Chłopcy będą żołnierzami, dziewczęta – urodzą żołnierzy.
W 1939 roku Gregor Ziemer, dyrektor Szkoły Amerykańskiej w Berlinie, wykorzystując swoje kontakty, odwiedza instytucje edukacyjne III Rzeszy. Dociera do klinik położniczych, szpitali sterylizacyjnych, izb dla noworodków. Uczestniczy w lekcjach dla chłopców i dziewcząt, wykładach uniwersyteckich. Przygląda się szkoleniom członków Jungvolk i Hitlerjugend, obserwuje nocne rytuały inicjacyjne w średniowiecznych zamkach.
Spotyka chłopców, którzy chcą umrzeć za Hitlera, i dziewczęta, które bardziej od śmierci boją się bezpłodności. Poznaje od podszewki kolejne etapy nazistowskiej edukacji i machinę formowania nowego człowieka.
Napisana w 1941 roku, odkryta na nowo książka to unikatowe świadectwo reportera, który uchwycił mroczny moment historii. Wstrząsająco aktualna opowieść o tym, jak kilka lat wściekłej indoktrynacji może zmienić cywilizowane społeczeństwo w zbiorowość zaprogramowanych robotów.
Reportaż był wykorzystany jako dowód w procesach norymberskich.