Rozmowy Tadeusza Sobolewskiego z Mają Komorowską to rodzaj medytacji nad istotą gry, istotą teatru, nad życiem. Maja Komorowska ma niezwykłą zdolność dotykania ciemnych stron życia i prześwietlania ich wewnętrzną jasnością. Skąd ją czerpie? Z własnej natury? Z rodzinnego domu? Z teatru Jerzego Grotowskiego, Krystiana Lupy? Czasem trzeba maski, żeby zobaczyć prawdziwą twarz. Trzeba absurdu, żeby zobaczyć dobro i sens. Winnie w <
Książka już cieszy się uznaniem krytyków i recenzentów. Wybitny polski eseista Wojciech Karpiński napisał o niej: „Książka jest znakomita i pasjonująca, do powolnego i długiego przeżywania. Autorzy mogą być z niej dumni. Podziwiam ich sztukę rozmowy”.