Publikacja z okazji 60-lecia Opery Krakowskiej

W pierwszej części publikacja jest repliką książki „Czy Kraków zasługuje na Operę?”, wydanej w 1999 r., w drugiej - opisem następnych 15 lat pracy Opery Krakowskiej do ostatniej premiery poprzedniego sezonu - „Skrzypka na dachu” na krakowskim Kazimierzu w czerwcu br. W ten sposób powstał pełny przewodnik po dziejach naszej sceny - od początków kształtowania się życia operowego w dawnym Krakowie i okoliczności powstania teatru operowego jako instytucji poprzez charakterystykę okresów kolejnych dyrekcji, powstanie siedziby aż po opis ostatnich wydarzeń sezonu 2013/2014. Część pierwsza książki - „Czy Kraków zasługuje na Operę?” to znakomite świadectwo nieprzepartej woli istnienia i działania opery, za którą stały zmagania pokoleń animatorów, organizatorów i artystów, podtrzymujących jej życie w trudnych warunkach działalności, w wynajętych salach i budynkach, bez dachu nad głową. W drugiej części znajdziemy opis wychodzenia z impasu, okoliczności podjęcia decyzji o budowie gmachu, relacje po jej otwarciu oraz obraz życia artystycznego instytucji w nowych warunkach.

Dużym atutem książki jest odtworzenie obsad wszystkich spektakli premierowych, podanych w spisie premier od powstania instytucji w 1954 roku. Znajdziemy tu także wykaz wszystkich dyrektorów i kierowników muzycznych oraz jakże cenny indeks nazwisk.

Przede wszystkim jednak książka Anny Woźniakowskiej jest pełnym przekazem o działalności artystycznej Opery Krakowskiej podczas 60-ciu minionych lat. Autorka szczegółowo charakteryzuje sezon po sezonie, przytaczając opinie o spektaklach, przypominając sylwetki artystów, działających na scenie i pracowników zasłużonych dla jej funkcjonowania. Materiałem do przypomnienia ludzi i przedstawień są liczne fotografie, które ilustrują opowieść o krakowskiej scenie.

Mamy nadzieję, że wydawnictwo będzie dla Czytelnika znaczącym vademecum po dziejach Opery Krakowskiej jak również pozostawi po lekturze nieprzeparte wrażenie, że Kraków, jego środowisko muzyczne, artystyczne i otoczenie odbiorców tej sztuki w pełni zasłużyło na istnienie teatru operowego.