"Autograf Mazurka E-dur op. 6 nr 3 Fryderyka Chopina, jest jedynym zachowanym autografem utworu. Jest to autograf sztambuchowy, wpisany przez kompozytora nieznanej osobie. Zapisany jest na 2 kartach, w całości tekstem muzycznym i podpisany FChop" - powiedziała redaktor naczelna serii faksymilowej autografów chopinowskich, prof. Zofia Chechlińska.
Jak dodała prof. Chechlińska, autograf jest zapisany bardzo starannie, bez poprawek. Zawartość muzyczna różni się od wersji z pierwodruków brakiem 4-taktowej wstępnej przygrywki. Ponadto we fragmencie B-dur zamiast dosłownego powtórzenia mamy dwa 8-taktowe okresy różniące się nieco między sobą.
Utwór został zapisany prawdopodobnie przed oficjalnym wydaniem lub po wydrukowaniu (Mazurki op.6 zostały opublikowane w 1832 roku), ale na pewno na etapie, kiedy koncepcja utworu jako całości była gotowa i kiedy Chopin już wielokrotnie go wykonywał.
Autograf został zakupiony z środków ministerstwa kultury i dziedzictwa narodowego na aukcji zorganizowanej przez firmę Sotheby's w Londynie za ponad 100 tys. funtów.
Historia autografu jest słabo znana. Wiadomo tylko, że był on przez pewien czas w posiadaniu Rudolfa R. Kallira w Nowym Jorku, który odsprzedał 50 proc. własności autografu Walterowi Benjaminowi. W 1957 roku firma Benjamina wystawiła autograf na sprzedaż. Nowy, anonimowy właściiel wystawił z kolei autograf na aukcji w Londynie, gdzie zakupił go Instytut.
Narodowy Instytut Fryderyka Chopina został utworzony w 1991 roku,
jako placówka zajmująca się ochroną i propagowaniem twórczości
kompozytora.