To historia nierównej walki dwóch przeciwstawnych sił. Czy światło przebije się przez ciemność? Zwieńczeniem tej walki jest ukształtowanie się "ludzkiego drzewa" – tytułowego Cedar Tree. To historia nierównej walki dwóch przeciwstawnych sił. Czy światło przebije się przez ciemność? Zwieńczeniem tej walki jest ukształtowanie się "ludzkiego drzewa" – tytułowego Cedar Tree.
Aleksander Dębicz napisał Cedar Tree na cztery głosy, fortepian, waltornię, gitarę i syntezator. Cztery głosy wykonuje sam Jakub Józef Orliński, tworząc wokalny ensemble. Nietypowy skład, tajemnicze brzmienie i rozległa partia wokalna wymagały oryginalnej oprawy wizualnej. Aleksander Dębicz zdecydował się zaprosić do projektu wybitnych artystów, którzy w twórczy sposób zinterpretowali jego utwór. Michał Gerlach, znakomity reżyser ruchu, współpracujący ze słynnymi artystami i najbardziej prestiżowymi markami, jest autorem koncepcji artystycznej całego teledysku. Za scenariusz i reżyserię odpowiada Paweł Łukomski, autor teledysków o wielomilionowych zasięgach, reżyser prestiżowych kampanii oraz laureat międzynarodowych nagród filmowych (Los Angeles, Toronto, Londyn, Meksyk). Autorem zdjęć jest fantastyczny operator Jan Wąż.
Aleksander Dębicz mówi:
Pomysł Michała od razu mnie zachwycił, a kiedy byłem świadkiem jego i Pawła kreatywnej burzy mózgów, wiedziałem, że muszę im dać pełną swobodę twórczą. Jestem wzruszony tym, jak oryginalnym i twórczym rozwinięciem mojej muzyki jest ten teledysk. Z całego serca dziękuję Michałowi Gerlachowi za jego poświęcenie i oddanie się temu projektowi, czym zaraził pozostałych artystów. Choć nie występuję w teledysku, byłem na jego planie i z zachwytem obserwowałem proces twórczy filmowców i tancerzy.
W teledysku występuje grupa tancerzy, którzy ruchem opowiadają historię walki dwóch potężnych sił. Jednym ze znaków rozpoznawczych Michała Gerlacha jest tworzenie unikatowych kompozycji z dużych grup ludzi. Główną bohaterką jest postać grana przez tancerkę i aerialistkę Agnieszkę Gerlach-Stasieluk. W Cedar Tree wykonuje ona spektakularne figury, będąc zawieszoną na swoich włosach (tzw. hair hanging). Zaledwie kilku artystów na świecie specjalizuje się w tej technice.
Zdjęcia uzupełniają zrealizowane pod mikroskopem projekcje Kamila Czapigi (Cosmodernism), które symbolizują wewnętrzną przemianę głównej bohaterki, a także nawiązują do całej koncepcji wizualnej Magnolii. Materiały wizualne Cosmodernism wchodzą w skład grafik Honoraty Karapudy.
