Rozstrzygnięto konkurs kompozytorski "Lutosławski Award 2007"

Maki Nakajima został nagrodzony za utwór "34712 days after" na dwa fortepiany, zaś Carlo Alessandro Landini - za utwór "Le retour d'Astre" na skrzypce i fortepian.

Drugą nagrodę zdobył David Philip Hefti ze Szwajcarii - za kompozycję "Ph(r)asen- string quartet #1".

Konkurs odbywał się w dniach 14-16 grudnia. Nadesłano 133 prace z całego świata, m.in. z Hiszpanii, Włoch i Stanów Zjednoczonych. Konkurs zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Stołecznego Warszawy. Drugą nagrodę ufundowało angielskie Wydawnictwo Muzyczne Chester Music, z którym związany był Witold Lutosławski.

Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski "Lutosławski Award" po raz pierwszy odbył się w 1990 r. Pierwszą edycję zorganizował sam Lutosławski. Po śmierci kompozytora, organizowaniem konkursu zajęło się Towarzystwo im. Witolda Lutosławskiego, które ma siedzibę w Warszawie. Cele przedsięwzięcia to promocja kompozytorów z całego świata oraz stwarzanie im możliwości rywalizacji w tworzeniu utworów na takie same składy instrumentalne, na jakie tworzył Lutosławski.

Witold Lutosławski (1913-1994) uznawany jest za najwybitniejszego - obok Fryderyka Chopina i Karola Szymanowskiego - kompozytora polskiego. Jego wczesna twórczość pozostawała pod wpływami neoklasycyzmu i folkloryzmu (m.in. Wariacje symfoniczne (1938), Wariacje na temat Paganiniego na 2 fortepiany (1941), I Symfonia (1947), Koncert na orkiestrę (1954)).

Na przełomie lat 50. i 60. nawiązał do awangardowych technik sonoryzmu i aleatoryzmu (m.in. Gry weneckie na orkiestrę (1961), Trzy poematy Henri Michaux na 20-głosowy chór i orkiestrę kameralną (1963), Kwartet smyczkowy (1964)).

Według specjalistów, w latach 70. wypracował syntezę współczesnego języka muzycznego, a w latach 80. w swojej
twórczości nawiązał do mniej skomplikowanych faktur i harmonii, neoklasycznych rytmów i melodii.