Franciszek Marduła urodził się 27 lipca 1909 roku w Poroninie. Jego ojcem chrzestnym był zaprzyjaźniony z rodziną Mardułów, Jan Kasprowicz. Franciszek Marduła po ukończeniu szkoły powszechnej w Poroninie pracował jako stolarz w pracowni swojego ojca Józefa, gdzie w 1928 roku wykonał pierwsze skrzypce.
Brał udział w kampanii wrześniowej i dostał się do niewoli, a następnie został wywieziony na roboty do Rzeszy. Po wojnie
zawodowo poświęcił się lutnictwu. Uczył w Zasadniczej Szkole Przemysłu Drzewnego i Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem oraz nowotarskim Technikum Budowy Instrumentów Muzycznych.
Był wielokrotnie uczestnikiem krajowych i zagranicznych wystaw oraz konkursów. W 1959 roku otrzymał srebrny medal na Światowej Wystawie Współczesnej Altówki w Ascola Piceno we Włoszech, w 1972 roku zajął piąte miejsce w Międzynarodowym Konkursie Lutniczym imienia Królowej Elżbiety w Brukseli oraz w 1977 roku piątą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Lutniczym imienia Henryka Wieniawskiego w Poznaniu.
Franciszek Marduła był także doskonałym sportowcem. W latach 1925 - 1939 uczestniczył w Mistrzostwach Polski. Startował w biegach narciarskich, skokach i zjeździe. W 1939 roku wziął udział w Mistrzostwach Świata FIS w kombinacji norweskiej oraz biegach. Był też uznanym trenerem w zakopiańskim klubie AZS.
Od 1926 roku należał do Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". W 1995 roku przyznano mu tytuł honorowego prezesa Gniazda Zakopiańskiego. Obok narciarstwa uprawiał gimnastykę sportową i strzelectwo.
