Otwarcie placówki zaplanowano na 2 czerwca 2006 roku.
Muzeum znajdować się będzie w starej plebanii, gdzie w 1915 urodził się sam mistrz. Niedawno zakończył się trwający od 2000 roku remont budynku. W Muzeum znajdą się pamiątki z dzieciństwa Tadeusza Kantora oraz pamiątki po jego bliskich, a także zdjęcia, rekwizyty z jego spektakli, korespondencja oraz różne publikacje poświęcone jemu i jego twórczości.
"Pokażemy między innymi jedyny obraz świętego namalowany przez Kantora - obraz św. Juliana podarowany przyjacielowi - ks. Julianowi Śmietanie oraz listy Kantora do ks. Śmietany. Będą także dzienniki klasowe i ławki ze szkoły podstawowej w Pstrągówce, gdzie ojciec Kantora był kierownikiem i nauczycielem" - powiedział dyrektor Domu Kultury w Wielopolu, Marcin Świerad.
Atrakcją będą wypożyczone z Cricoteki rekwizyty z najbardziej znanych przedstawień artysty: "Wielopole, Wielopole" oraz "Umarła klasa". Zaprezentowane zostaną także fotografie dokumentujące działalność Kantora w Niemczech.
W muzealnej bibliotece będzie można zapoznać się z książkami i pracami magisterskimi poświęconymi temu artyście i jego twórczości, regionalnymi dokumentami dotyczącymi Wielopola i okolic, publikacjami dotyczącymi lokalnych zabytków, pomników.
Otwarciu ośrodka towarzyszyć będzie sympozjum naukowe poświęcone Kantorowi oraz IV Podkarpacki Przegląd Teatrów Poszukujących o nagrodę Tadeusza Kantora. Wezmą w nim udział teatry amatorskie m.in. z Krakowa, Łodzi, Krosna i Wielopola Skrzyńskiego, które zaprezentują spektakle awangardowe, inspirowane stylem Kantora.
Remont starej plebanii rozpoczął się w 2000 roku z inicjatywy powołanego rok wcześniej Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Wielopolskiej, im. Tadeusza Kantora. W tym budynku wcześniej mieściła się Izba Pamięci Kantora, otwarta jeszcze w maju 1996 roku, ale trzy lata później zamknięta ze względu na zły stan budynku.
Tadeusz Kantor (1915-1990), malarz, scenograf, reżyser, autor tekstów teoretycznych na temat malarstwa i teatru, był jednym z największych twórców awangardy XX wieku. Urodził się i mieszkał na plebanii w Wielopolu, gdzie proboszczem był brat przyrodni jego babki, ks. Józef Radoniewicz. Tam spędził pierwszych kilka lat życia.
Później Kantor opuścił rodzinną wieś, aby po wielu latach do niej powrócić. Zaprzyjaźnił się wtedy z ówczesnym proboszczem - ks. Julianem Śmietaną, dzięki któremu na plebanii wystawiono sztukę "Wielopole, Wielopole".
W czasie wojny Kantor założył pierwszy konspiracyjny teatr, po wojnie był współorganizatorem pierwszej w Polsce wystawy polskiej sztuki nowoczesnej. W 1955 r. założył Teatr Cricot 2, który zyskał międzynarodową sławę. Jego najsłynniejsze spektakle to "Umarła klasa", "Wielopole, Wielopole", "Niech sczezną artyści", "Nigdy tu już nie powrócę".