W Muzeum znalazły się pamiątki z dzieciństwa Kantora oraz pamiątki po jego bliskich, a także zdjęcia, rekwizyty z jego spektakli, korespondencja, notatki.
"Są tu m.in. rękopisy Kantora, książki, które grały w spektaklu Umarła klasa, fragment Tory, będącej pamiątką po Żydach mieszkających w tej okolicy, fotografia pierwszej nauczycielki Tadeusza Kantora - Henryki Skarbek" - powiedział PAP autor wystawy oraz znawca życia i twórczości Kantora, Józef Chrobak.
W Muzeum można zobaczyć także dzienniki klasowe, świadectwa szkolne i ławki ze szkoły podstawowej w Pstrągówce, gdzie ojciec Kantora był kierownikiem i nauczycielem. Pokazano także fotografie dokumentujące działalność Kantora w Niemczech w latach 1961-90. Atrakcją ekspozycji są wypożyczone z krakowskiej Cricoteki rekwizyty z najbardziej znanych przedstawień artysty, m.in. łóżko i szafa ze sztuki "Wielopole, Wielopole" oraz wózek z "Niech sczezną artyści".
Za kilka miesięcy w budynku powstanie biblioteka, w której będzie można zapoznać się z książkami i pracami magisterskimi poświęconymi temu artyście i jego twórczości, regionalnymi dokumentami dotyczącymi Wielopola i okolic, publikacjami dotyczącymi lokalnych zabytków.
Otwarciu Muzeum towarzyszył film - dokumentalny zapis z próby generalnej spektaklu "Wielopole, Wielopole", która odbyła się w 1980 roku we Florencji. Podczas uroczystości otwarcia Muzeum przypomniano życiorys i działalność twórczą Kantora.
Po uroczystym otwarciu Ośrodka odbędzie się sympozjum naukowe poświęcone Kantorowi, a w sobotę rozpocznie się IV Podkarpacki Przegląd Teatrów Poszukujących. O nagrodę Tadeusza Kantora walczyć będą teatry amatorskie m.in. z Krakowa, Łodzi, Krosna, Lublina, Ciechanowa i Wielopola Skrzyńskiego, które zaprezentują spektakle awangardowe, inspirowane stylem Kantora. Uroczystości zakończy w niedzielę msza święta za Kantora oraz rozstrzygnięcie ogłoszenie laureatów Przeglądu.
Remont starej plebani rozpoczął się w 2000 roku z inicjatywy powołanego rok wcześniej Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Wielopolskiej im. Tadeusza Kantora. W tym budynku wcześniej mieściła się Izba Pamięci Kantora, otwarta jeszcze w maju 1996 roku, ale trzy lata później zamknięta ze względu na zły stan budynku.
Tadeusz Kantor (1915-1990), malarz, scenograf, reżyser, autor tekstów teoretycznych na temat malarstwa i teatru, był jednym z największych twórców awangardy XX wieku. Urodził się i mieszkał na plebani w Wielopolu, gdzie proboszczem był brat przyrodni jego babki, ks. Józef Radoniewicz. Tam spędził pierwszych kilka lat życia.
Następnie Kantor opuścił swoją rodzinną wieś, aby po wielu latach znów do niej powrócić. Zaprzyjaźnił się wtedy z ówczesnym proboszczem - ks. Julianem Śmietaną, dzięki któremu na plebani wystawiono sztukę Kantora "Wielopole, Wielopole".
W czasie wojny Kantor założył pierwszy konspiracyjny teatr, po wojnie był współorganizatorem pierwszej w Polsce wystawy polskiej sztuki nowoczesnej. W 1955 roku Kantor założył Teatr Cricot 2, który zyskał międzynarodową sławę. Jego najsłynniejsze spektakle to "Umarła klasa", "Wielopole, Wielopole", "Niech sczezną artyści", "Nigdy tu już nie powrócę".
