Odszedł Leon Niemczyk

„To, co Leon przeżył, wypił, wyśpiewał, wytańczył, wypalił, zabiłoby dziesięciu byków. On miał żelazne zdrowie. Gdzieś w końcu coś musiało go dopaść” Jan Nowicki

„Pan Leon był człowiekiem o dużym poczuciu humoru, chętnie opowiadał, ale i słuchał anegdot. Przy tym był człowiekiem dobrotliwym i prawym” Kazimierz Kaczor

„Każda jego rola była prawdziwa" Olgierd Łukaszewicz

„Nigdy nie fałszował, potrafił bezbłędnie grać piekielnie trudne role. Mówiliśmy na niego Leon zawodowiec” Filip Bajon

Niemczyk uznawany był za rekordzistę wśród polskich aktorów pod względem liczby zagranych ról – ponad 400. Pracował do samego końca. W jednym z wywiadów mówił: „po śmierci będę odpoczywał przez całą wieczność”.
W ubiegłym roku Janusz Majewski zrealizował nostalgiczną komedię inspirowaną biografią Niemczyka – „Po sezonie”. W tym roku David Lynch obsadził Go w swoim nowym filmie, "Inland Empire". Aktor znalazł się też w obsadzie filmu "Szatan z siódmej klasy" Kazimierza Tarnasa. Pracował również na planach seriali „Złotopolscy”i „Niania”.

Leon Niemczyk urodził się 15 grudnia 1923 roku w Warszawie. W czasie II wojny światowej służył w amerykańskiej armii. Po powrocie do Polski pracował kolejno w Objazdowym Teatrze Komedii Muzycznej w Warszawie, w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Bydgoszczy i w łódzkim Teatrze Powszechnym.
W filmie zadebiutował w wieku 30 lat w obrazie Jerzego Kawalerowicza „Celuloza”. Potem była „Eroica” Andrzeja Munka (1958), „Baza ludzi umarłych” Czesława Petelskiego (1959), „Pociąg” Jerzego Kawalerowicza (1959), „Krzyżacy” Aleksandra Forda (1960), „Nóż w
wodzie” Romana Polańskiego (1961), „Rękopis znaleziony w Saragossie” Wojciecha
Jerzego Hasa (1964), „Wielki Szu” Sylwestra Chęcińskiego (1982), „C.K. Dezerterzy” Janusza Majewskiego (1987), „Obywatel Piszczyk” Andrzeja Kotkowskiego (1988), „Ubu król” Piotra Szulkina (2004).

Leon Niemczyk zmarł po ciężkiej chorobie w domu, w środę 29 listopada ok. godz. 17.30.