Kolekcja pochodzi ze zbiorów Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie.
Jak poinformowała Magdalena Bartosiewicz z łowickiego muzeum, na
wystawie oglądać można dzieła Nikifora z różnych okresów twórczości od lat międzywojennych do prac wykonanych w ostatnich latach życia. Pokazywane są przede wszystkim akwarele, najbardziej cenione w dorobku artysty, a także obrazy o technice mieszanej: tempera, olej, gwasz, kredka i rysunki wykonane ołówkiem.
Prace pogrupowano w główne cykle tematyczne, jakie tworzył: portrety, wnętrza kościelne i świeckie ze scenami, architektury fantastyczne, pejzaże podkarpackie i miejskie oraz tematy biblijne.
Nikifor Krynicki, właściwie Epifaniusz Drowniak, urodził się 25 maja 1895 roku w Krynicy, zmarł 10 października 1968. Z pochodzenia był Łemkiem. Był malarzem samoukiem, jednym z najwybitniejszych twórców tzw. sztuki naiwnej. Osierocony w dzieciństwie, żyjący długie lata na skraju nędzy i przez większość życia uważany za upośledzonego psychicznie kalekę, poświęcił się pasji malarskiej. Namalował kilka tysięcy obrazków.
Został doceniony dopiero pod koniec życia, gdy jego prace trafiły do znanych europejskich i amerykańskich galerii a on sam uznany został za jednego z najwybitniejszych prymitywistów.
