Znaki szczególne?
Wenus z Willendorfu, mierząca zaledwie 11,5 cm kamienna figurka przedstawiająca kobietę z obfitym biustem i szerokimi biodrami, to jedno z najstarszych znanych archeologii dzieł sztuki. Znaleziono ją na początku XX wieku podczas prac drogowych w pobliżu austriackiej miejscowości Willendorf. Jej wiek oceniany jest na 30 tysięcy lat.
Tajemnicza kobieta
Pochodzenie rzeźby od lat było zagadką, bo wykonana jest z oolitu, odmiany wapienia, która nie występuje w okolicy Willendorfu. Zagadkę rozwikłali teraz badacze z Uniwersytet Wiedeńskiego i Muzeum Historii Naturalnej w Austrii. W opublikowanym niedawno w “Scientific Reports” artykule podali oni wnioski z badań mikrostruktury rzeźby, które pozwoliły im ustalić pochodzenie skały. Gerhard Weber, Alexandrer Lukeneder i Mathias Harzhauser prześwietlili Wenus z Willendorfu techniką mikrotomografii, wykorzystującej fotografię rentgenowską o wysokiej rozdzielczości. Pozwala to na tworzenie bardzo precyzyjnych przekrojów obiektu.
Wewnątrz oolitu, jak podaje Artnews, badacze odkryli pozostałości muszli i limonitów (rodzaj dużego ziarna). Prawdopodobnie podczas rzeźbienia niektóre limonity odpadły od bryły, pozostawiając zagłębienia. Eksperci przypuszczają, że w ten właśnie sposób powstał mocno zaznaczony pępek Wenus.
Nie Austriacza, to jednak Włoszka?
Zdaniem badaczy pochodzi z północnych Włoch, co oznacza , że twórca rzeźby prawdopodobnie przybył zza Alp. Ponieważ jednak w epoce paleolitu góry pokryte były znacznie większą warstwa lodowca niż obecnie, ów podróżnik musiał zapewne je ominąć. Rzuca to nowe światło na migracje naszych paolitycznych przodków. Archeolodzy nie wykluczają jednak możliwości, że oolit pochodzi z innego miejsca, a mianowicie z Ukrainy. Eksperci twierdzą, że znaleziono tam figurki wyglądające podobnie do Wenus z Willendorfu. (PAP Life)
