W holu głównym Biblioteki Śląskiej znajduje się urna oraz karty do głosowania. Można także obejrzeć wystawę prezentującą wszystkie zgłoszone do nagrody książki i sylwetki autorów. Rozstrzygnięcie plebiscytu czytelników oraz uroczyste wręczenie nagrody - statuetki z brązu autorstwa Zygmunta Brachmańskiego - odbędą się jesienią.
W tym roku o Śląski Wawrzyn Literacki ubiegają się następujące książki: „Jabłko Olgi, stopy Dawida” Marka Bieńczyka, „Mała zagłada” Anny Janko, „Wieloryby i ćmy. Dzienniki” Szczepana Twardocha, „Skoruń” Macieja Płazy, „Podkrzywdzie” Andrzeja Muszyńskiego, „Jolanta” Sylwii Chutnik, „13 pięter” Filipa Springera, „Delta Dietla” Marcina Świetlickiego, „Pięćdziesiątka” Ingi Iwasiów.
Rekomendowali je podczas comiesięcznych spotkań Klubu Dobrej Książki Biblioteki Śląskiej krytycy, badacze i znawcy literatury.
W pierwszej edycji Śląski Wawrzyn Literacki 1999 otrzymał Tadeusz Różewicz za tom „Matka odchodzi”. W latach następnych: Czesław Miłosz za tom „To” (2000), Ewa Lipska za zbiór wierszy „Sklepy zoologiczne” (2001), Walery Pisarek za „Nową retorykę dziennikarską” (2002), Maciej Maleńczuk za poemat „Chamstwo w państwie” (2003), Janusz Głowacki za autobiografię „Z głowy” (2004).
W 2006 roku czytelnicy uhonorowali „Pamięć i tożsamość” Jana Pawła II, w 2007 roku Śląski Wawrzyn Literacki otrzymała książka „Ten Inny” Ryszarda Kapuścińskiego. W 2008 roku najwięcej głosów oddano na „Sprawę Hermesa” Henryka Wańka, rok później laur otrzymały „Balzakiana” Jacka Dehnela, a w głosowaniu internetowym zwyciężyła publikacja „Ryszard Kapuściński. Biografia pisarza” Beaty Nowackiej i Zygmunta Ziątka.
Książką Roku 2009 została powieść Olgi Tokarczuk „Prowadź swój pług przez kości umarłych”, rok później laur otrzymał „Lajerman” Aleksandra Nawareckiego. W 2011 roku nagrodzony został „Korzeniec” Zbigniewa Białasa, w następnym roku wygrała powieść Szczepana Twardocha „Morfina”. W 2014 roku Czytelnicy Biblioteki Śląskiej wybrali powieść „W otchłani mroku” Marka Krajewskiego, a ubiegłoroczną laureatką została książka Magdaleny Grzebałkowskiej „Beksińscy. Portret podwójny”.
