Z okazji stulecia urodzin de Beauvoir we Francji ukazało się kilka biografii i liczne wznowienia dzieł pisarki. Dwie francuskie
stacje telewizyjne Arte i France 5 nadadzą w tym tygodniu dwa filmy dokumentalne, prezentujące różne wcielenia pisarki.
Skandal wywołała publikacja na okładce najnowszego tygodnika "Le Nouvel Observateur" nieznanej fotografii nagiej de Beauvoir przed lustrem. Założona przez pisarkę organizacja feministyczna "Wybrać sprawę kobiet" oskarżyła redakcję tygodnika o schlebianie najniższym gustom i "zamach na obraz i godność kobiet".
Beauvoir jest uważana dziś za jedną z pionierek współczesnego feminizmu. Skandalistka, szokująca drobnomieszczańską opinię publiczną śmiałymi i niezależnymi poglądami oraz stylem życia, była wieloletnią współpracowniczką i partnerką życiową Jean-Paula Sartre'a.
Urodzona w 1908 roku w rodzinie mieszczańskiej wyróżniała się już w liceum wyjątkowymi uzdolnieniami w dziedzinie językowej. W wieku 21 lat uzyskała doktorat z filozofii w elitarnej Ecole Normale Superieure, gdzie spotkała po raz pierwszy Sartre'a.
Ślub wzięli po wielu latach nieformalnego związku, niedługo przed śmiercią Sartre'a w 1980 roku. Wcześniej Beauvoir odrzucała
propozycję małżeństwa z jego strony, ponieważ uważała ślub za instytucję "mieszczańską" i "upokarzającą" dla kobiety. Przez lata związku z Sartre'm nie kryła się ze swoimi licznymi romansami, w tym także homoseksualnymi.
Wraz z Sartrem i Albertem Camus Beauvoir jest jedną z założycielek nurtu filozoficznego zwanego egzystencjalizmem.
Prawdziwy rozgłos zyskała jednak publikacją w 1949 roku "Drugiej płci", która wywoła skandal z powodu feministycznych poglądów autorki, dotyczących m.in. macierzyństwa, aborcji i małżeństwa. Publikacja ta została przez Watykan umieszczona w indeksie ksiąg zakazanych. Z tej książki pochodzi słynne powiedzenie : "Nikt nie rodzi się kobietą; kobietą można się stać".
Beauvoir jest autorką licznych powieści, m.in."Zaproszonej" (1943), "Mandarynów" (1954), "Pamiętnika statecznej panienki" (1958), "W sile wieku" (1960), "Kobiety zawiedzionej (1968).
W latach 60 i 70 pisarka zaangażowała się w protesty przeciwko wojnie w Algierii i walczyła o legalizację aborcji.
Zmarła w 1986 roku, pochowana jest obok Sartre'a na cmentarzu Montparnasse w Paryżu.
Szymon Łucyk
