Miłość w starożytnym Rzymie

Poznajemy miłosne tragedie, przesądy, mity i zabawy. Miłość ma także moc dziejotwórczą, kiedy dotyka cesarzy, wkraczając w sferę władzy i polityki. Miłość małżeńska i miłość wolna, miłość w poezji, w dramacie i w życiu. Czasy, kiedy miłość była bogiem, kosmiczną potęgą wpływającą nie tylko na indywidualny los, lecz również na dzieje całych społeczeństw i potężnych państw.
Erotyka rzymska nie ma dzisiaj najlepszej reputacji. Zwykło się ją łączyć z obrazami orgii odbywanych na dworze Nerona i wielkimi bachanaliami. Tymczasem licząca ponad dziesięć wieków historia Rzymu wytworzyła nie jeden, lecz wiele następujących po sobie typów mentalności. Za panowania Romulusa w VIII w. p.n.e. kochano inaczej niż w czasach Apulejusza około roku 150 n.e. Dzieje miłości są także odmienne w różnych warstwach społecznych. Obrzędy pochodzące z tradycji wiejskiej nie kryły miłosnej rzeczywistości, lecz wśród ludzi subtelniejszych panowała surowsza dyscyplina. Książka Pierre'a Grimala znakomicie opisuje przemiany mentalności i zwyczajów rzymskich związanych z szeroko rozumianą tematyką miłości.
Pierre Grimal (1912-1996) był profesorem literatury łacińskiej na Sorbonie, autorem licznych prac na temat starożytności klasycznej, z których najbardziej znany jest Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, przetłumaczony na wiele języków świata. Specjalizował się w tematyce starożytnego Rzymu.

[opis] P. Grimal, Miłość w starozytnym Rzymie, przełożył z francuskiego Jerzy Roman Kaczyński, PIW 2005 [/opis]