Gościem Bliskich Spotkań RMF Classic był Stanisław Radwan - pianista, kompozytor, legenda teatru, autor muzyki prawie do trzystu spektakli teatralnych.
Pretekstem do tego spotkania stała się książka, która niedawno ukazała się na rynku pt. „Zagram Ci to kiedyś…”- niezwykła rozmowa, którą ze Stanisławem Radwanem przeprowadził Jerzy Illg, redaktor naczelny Wydawnictwa Znak, którego to nakładem ukazał się ten wywiad- rzeka. Prywatnie Panowie się przyjaźnią, może dlatego łatwiej było- znanego z niechęci do mówienia o sobie- kompozytora, namówić do zwierzeń? O to, między innymi, zapytałam Pana Stanisława.
Stanisław Radwan – kompozytor, pianista, reżyser. Prywatnie skromny, ciepły, serdeczny, z poczuciem humoru. Kiedy przebywa się w jego otoczeniu świat na chwilę przystaje, czuć spokój i mądrość. W Bliskich Spotkaniach rozmawialiśmy nie tylko o książce „Zagram Ci to kiedyś..”, ale przy okazji o życiu, szczęściu, przypadkach.
Stanisław Radwan pracował w Teatrze Rozmaitości w Krakowie, w Teatrze Ateneum w Warszawie, później związał się ze Starym Teatrem, najpierw jako konsultant muzyczny, później przez 10 lat był dyrektorem.
Niedawno w Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie odbyło się spotkanie przy okazji promocji wspomnianej książki „Zagram Ci to kiedyś…”. Na to spotkanie przyszły tłumy, a wśród nich przyjaciele Stanisława Radwana, między innymi wybitny krakowski aktor Jerzy Trela, którego zapytałam o początki znajomości z kompozytorem.
„Zagram Ci to kiedyś…”- to niezwykła rozmowa, wywiad- rzeka, ale tak naprawdę rozmowa przyjaciół, co podkreśla Jerzy Illg. Te wielogodzinne rozmowy odbywały się w domu Stanisława Radwana w Suchej Górze, niedaleko Zawoi. Okazuje się, że z tytułem związana jest ciekawa historia.
Stanisław Radwan, kompozytor, uczeń Krzysztofa Pendereckiego, twórca muzyki do „Wesela” Wajdy, do słynnego „Fausta” Jerzego Jarockiego wystawionego w Starym Teatrze, komponował też dla Piwnicy pod Baranami. To są tysiące dźwięków, ale o ciszy też mówi przepięknie.
Kompozytor w swoim życiu przyjaźnił się i współpracował z wieloma znanymi artystami, z Konradem Swinarskim, Zygmuntem Hübnerem, Jerzym Grzegorzewskim, Jerzym Jarockim, Andrzejem Wajdą, Krystianem Lupą. Przez kilka dekad związany z krakowskim Starym Teatrem. Mimo nazwisk niedostępnych człowiekowi ze zwykłego świata kompozytor potrafi docenić każdą przypadkowo spotkaną osobę, Podkreśla, że należy być otwartym na drugiego człowieka, bo każdy może okazać się naszą inspiracją.
Podczas krakowskiego spotkania w Akademii Sztuk Teatralnych przy okazji premiery książki Zagram Ci to kiedyś- zapytałam rodzinę i przyjaciół , jaką Stanisław Radwan odegrał rolę w ich życiu? Kim jest? W biegu między jedną sceną a drugą aktorka i bratanica kompozytora Anna Radwan powiedziała nam kilka słów o kompozytorze.
Z kolei krakowska wiolonczelistka, wykładowca dr Dorota Imiełowska wspomniała powtarzane przez profesorów Akademii Muzycznej historie o Stanisławie Radwanie.
Stanisław Radwan – w rozmowie z przyjacielem Jerzym Illgiem na kartach książki „Zagram Ci to kiedyś…”odtwarza nie tylko atmosferę rodzinnego domu, kobiet swojego życia, ale opowiada też wiele anegdot. Jest ich mistrzem. Bo, czy możliwe jest , by wsiąść do konwojowanego samolotu w Krakowie i nie dolecieć do Warszawy? Otóż tak.
Wróćmy jeszcze do spotkania, które odbyło się w krakowskiej AST przy okazji premiery książki Zagram ci to kiedyś. W dyskusji podczas tego spotkania udział wzięli : Anna Dymna, Dorota Segda, Jerzy Illg, Jerzy Trela, Jerzy Radziwiłowicz oraz goście specjalni. Chciałabym, żebyście poczuli atmosferę tamtego spotkania i posłuchali kolejnej anegdoty, tym razem opowiedziała ją żona Stanisława Radwana, prof. Dorota Segda.
Stanisław Radwan – legenda polskiego teatru, kompozytor i pianista, w książce odsłaniając kulisy wielu słynnych przedstawień. Opowiada o bojach z cenzurą, teatralnych przygodach i podróżach, o znaczeniu mistrzów i nam opowiedział o tym, jak ważną rolę odgrywa też w lego świecie literatura , słowo, ale nie tylko…
To już prawie wszystko, chociaż historii, które można opowiedzieć jest o wiele więcej. Jerzy Illg twierdzi, że już ma materiał na drugą taką książkę. Nie wiem, jak wy, ale ja bardzo bym chciała, żeby powstała.
Rozmawiała Małgorzata Bugaj
