"Hair" - musical przełomowy

Spektakl "Hair" opowiada o grupie młodych ludzi, którzy tworzą swoiste plemię. I rzeczywiście, każdy artysta w obsadzie aktorskiej był członkiem plemienia. "Już w pierwszej fazie przygotowań zadbano o odpowiednią integrację zespołu.. W trakcie prób stosowano ćwiczenia z terapii grupowej, odwoływano się także do doświadczeń teatru Grotowskiego improwizacji" pisze Wyszogrodzki.

Przedstawienie to debiutowało jesienią 1967 roku.. Autorzy, James Rado i Gerome Ragni, byli aktorami i bliskimi przyjaciółmi. Wcielając się w dwie główne postaci - Calaude'a i Bergera stworzyli własne alter ego. Muzykę do spektaklu skomponował Galt MacDermot. Jako ciekawostkę można tu podać fakt, ze muzyk pierwszy raz usłyszał o hipisach, kiedy przeczytał libretto.

W spektaklu tym najważniejsza była spontaniczność i sztuka improwizacji, żywiołowość. Jednak wiele teatrów odmówiło wystawienia "Hair", mówiono, ze to "śliski temat". Ostatecznie premiera odbyła się w Biltmore Theatre.

Czy był to sukces? Okazuje się, ze muzykę z "Hair" odrzuciło wiele muzycznych autorytetów. Leonard Bernstein wyszedł z przedstawienia a Richard Rodgers, autor ponad 900 piosenek i 40 broadwayowskich musicali stwierdził, ze nie słyszał nic poza rytmem. Recenzje prasowe były mocno krytyczne. Na szczęście musical spodobał się publiczności.. Ale musical chętnie grano na całym świecie. Już w 1967 roku odbyła się londyńska premiera, i pokazano w tym mieście aż 1997 przedstawień.. "Hair" zagrano nawet w Rosji, gdzie inscenizacja z 1999 roku nawiązywała do wojny w Czeczenii.

W obsadzie musicalu "Hair" debiutowało wielu uznanych artystów, wśród nich m.in.: Diane Keaton, Melba Moore, Joe Mantegna.

Ekranizacja musicalu nastąpiła dopiero dziesięć lat po premierze na Broadwayu. Na warsztat wziął go sam Milos Forman, premiera filmu odbyła się w 1979 roku. Film zyskał rzeszę fanów, ale zdecydowanie więcej ich było w Europie niż w Stanach Zjednoczonych.

Polska premiera musicalu "Hair" miała miejsce w 1999 roku w Teatrze Muzycznym w Gdyni, w reżyserii Wojciecha Kościelniaka. (PAP Life)