Listę zwycięzców opublikowano w nocy z soboty na niedzielę na facebookowym profilu Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki. Jak czytamy, Grand Prix 11. odsłony konkursu otrzymała Juliana Grigoryan z Armenii. W kategorii głosów kobiecych I nagrodą doceniono Nombulelo Yende z RPA. Kolejne miejsca zajęły Darija Augustan z Chorwacji i Yuliia Zasimova z Ukrainy. Natomiast w kategorii głosów męskich nie przyznano I nagrody. II nagrodą uhonorowano Szymona Mechlińskiego z Polski i Volodymyra Tyshkova z Ukrainy, a trzecią - Rafaela Alejandro del Angela Garcię z Meksyku.
Do 11. Konkursu Moniuszkowskiego zakwalifikowało się 102 uczestników z sześciu kontynentów i 28 krajów. Wśród nich najliczniejsza była reprezentacja z Polski, a tuż za nią z Ukrainy. Finałowe zmagania odbyły się w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie. Każdy z artystów zaprezentował - z towarzyszeniem orkiestry - polską arię operową, oratoryjną lub operetkową oraz arię operową z repertuaru światowego, inną niż w poprzednich etapach.
Uczestników konkursu oceniło jury w składzie: John Allison (przewodniczący), Paul Hopper, Peter Mario Katona, Izabella Kłosińska, Mariusz Kwiecień, Gianluca Macheda, Roberto Mauro, Eleonora Pacetti, Olga Pasiecznik, Nicholas Payne, Ewa Podleś, Tobias Truniger, Annette Weber oraz Edith Wiens.
Stanisław Moniuszko (1819-1872) herbu Krzywda był kompozytorem, pedagogiem, organistą, autorem około 268 pieśni. Zasłynął nie tylko jako twórca dzieł przeznaczonych dla profesjonalnych śpiewaków. Jego celem było także stworzenie polskiego repertuaru do amatorskiego muzykowania w domach, do wierszy wybranych "z najlepszych naszych poetów". Pieśni z tego nurtu publikował w kolejnych zeszytach "Śpiewnika domowego", z których pierwszy ukazał się w Wilnie w 1843 roku.
Za życia Moniuszki wydanych zostało sześć zbiorów, sześć kolejnych ukazało się już po śmierci artysty – w sumie pomieściło się w nich aż 267 pieśni. Tę twórczość miał zapewne na myśli Aleksander Poliński, gdy pisał, iż Moniuszko jest "skromnym lirnikiem wioskowym, który najpiękniej mówił tylko po polsku.[...] Kompozytor ten doskonale potrafił dostrzec piękno ludowej prostoty oraz naturalną melodię zaklętą w poetyckim tekście".
Dzieła dramatyczne czołowego przedstawiciela polskiej opery narodowej obfitują w pełne liryzmu przejmujące arie. Niektóre z nich na stałe weszły do repertuaru koncertowego, jak np. słynna aria Skołuby "Ten zegar stary" z opery "Straszny Dwór".
