95. rocznica urodzin Stefana Kisielewskiego

Uznawany był powszechnie za jedną z najbarwniejszych postaci życia publicznego.

Kisielewski był warszawiakiem. Studiował w Konserwatorium Warszawskim, uzyskując dyplomy z teorii muzyki (1934) i kompozycji (1937) oraz z fortepianu (1937). Odbył też
dwuletnie studia z zakresu polonistyki i roczne - filozofii na Uniwersytecie Warszawskim (1929-31). W latach 1938-39 pogłębiał studia kompozytorskie w Paryżu.

Kisielewski zmarł w 1991 roku. Pozostawił po sobie kilkadziesiąt utworów muzycznych, w tym koncert oraz dwie sonaty fortepianowe, cztery symfonie, dwa balety, muzykę do poematu "Zaczarowana dorożka", muzykę teatralną i filmową.

Był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939r , żołnierzem AK, uczestnikiem powstania warszawskiego.

W 1945 założył pismo "Ruch Muzyczny", którego był redaktorem naczelnym do 1948 r. W latach 1945-49 wykładał przedmioty teoretyczne w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Tam też związał się z "Tygodnikiem Powszechnym", w którym przez długie lata drukował swoje felietony pod pseudonimem Kosiel. W felietonistyce jawił się jako zwolennik stanowiska liberalno- konserwatywnego, prowadził w nich ostre spory z marksizmem i demonstrował własny, niezależny punkt widzenia.


W latach 1957-65 był posłem na Sejm PRL, członkiem katolickiego koła poselskiego "Znak", od 1989 r. honorowym prezesem Unii Polityki Realnej.

Jest autorem wielu publikacji m.in. zbiorów szkiców i felietonów "Polityka i sztuka" (1949), "Rzeczy małe" (1956), "Na czym polega socjalizm?" i powieści m.in. "Sprzysiężenie" (1947), "Widziane z góry" (1967), "Cienie w pieczarze" (1971). Był również autorem słynnego "Abecadła Kisiela" - 250 miniportretów osobistości życia
politycznego i kulturalnego (wyd. 1990 r.).

Od 1990 r. przyznawana jest doroczna nagroda im. Stefana Kisielewskiego dla publicystów, przedsiębiorców, działaczy gospodarczych.