Znany varsavianista i znawca twórczości Cypriana Norwida zmarł w sobotę w Warszawie w wieku 97 lat.
Syn pisarza Wiktora Gomulickiego był ostatnim z rodu słynnych znawców stolicy. Juliusz Gomulicki mieszkał w Warszawie przez całe życie i świetnie ją znał. Był autorem licznych publikacji o tym mieście, m.in. "O starej i nowej Warszawie" (1952) i "Warszawa wieloraka 1749-1944" (2005). W zbiorze esejów "Aleje Czarów" (2000) Gomulicki wspominał spotkania z wybitnymi osobistościami kultury i nauki oraz spacery po Warszawie.
Należał do Armii Krajowej i brał udział w Powstaniu Warszawskim.
W latach 1949-1960 był redaktorem naczelnym miesięcznika nowości
wydawniczych "Nowe Książki. Przegląd Literacki i Naukowy". W 1957
r. zakładał Towarzystwo Przyjaciół Książki.
Gomulicki był także wybitnym znawcą twórczości Cypriana Norwida. Spod jego pióra wyszły m.in. monografia "Cyprian Norwid. Przewodnik po życiu i twórczości" (1976) i praca naukowa "Wprowadzenie do biografii Norwida" (1965). Był także inicjatorem i edytorem pierwszego pełnego, 11-tomowego wydania "Pism wszystkich" Norwida (1971-76) oraz "Pism wybranych" (1968).
Pod koniec lat 50. i w latach 80. wykładał na Uniwersytecie Warszawskim literaturę i tekstologię.
Zmarł po ciężkiej chorobie.
Msza żałobna rozpocznie się w kościele św. Karola Boromeusza na
Powązkach o godzinie 13.