Najbardziej znany epizod życia Kazimierza Moczarskiego to 255 dni, które spędził w jednej celi z Juergenem Stroopem, oprawcą warszawskiego getta. Owocem ich rozmów są opublikowane w 1977 roku "Rozmowy z katem" - zdaniem Leszka Kołakowskiego - "najlepszy portret autentycznego hitlerowca, który do samego końca trwał przy swoim makabrycznym credo; był przekonany, że powodem przegrania wojny przez hitlerowców był fakt, iż byli oni zbyt dobrzy i nie dość zdecydowani w wykorzenianiu szkodliwych tendencji w
Niemczech".
Książka Machcewicz to pierwsza pełna biografia Moczarskiego, której autorka podejmuje wyzwanie pokazania także życia prywatnego swojego bohatera. "Chciałam zdjąć Moczarskiego z pomnikowego
piedestału, pokazać człowieka z krwi i kości, dowiedzieć się co myślał i czuł w momentach wyborów, spróbować je zrozumieć" - deklaruje Machcewicz w przedmowie.
Autorka dotarła do źródeł niewykorzystanych przez Andrzeja Kunerta, autora jedynej jak dotąd biografii autora "Rozmów z katem" ("Oskarżony Kazimierz Moczarski", Iskry 2006). Dotarła do przyjaciół Moczarskiego, korzystała z domowego archiwum jego córki Elżbiety, wykorzystała też zachowaną korespondencję Moczarskiego z żoną Zofią, prowadzoną podczas 11 lat, które spędził w więzieniu.
W ujęciu Machcewicz losy Zofii Moczarskiej odzyskują ważne miejsce w biografii jej męża.
Autorka dotarła też do dokumentacji, jaką na temat Moczarskiego zgromadziły służby bezpieczeństwa. W IPN znalazła te materiały ze śledztwa Moczarskiego, które nie weszły do dokumentów procesowych,
wśród nich donosy ujawniające okoliczności aresztowania Moczarskiego w 1945 roku. Także po opuszczeniu więzienia Moczarski był obiektem zainteresowania tajnej policji. Inwigilacja trwała do jego śmierci, a potem SB nękała jego żonę.
Kazimierz Moczarski urodził się 21 lipca 1907 roku w Warszawie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim, studiował dziennikarstwo, odbył także ponad roczną służbę wojskową w Batalionie Rezerwy Piechoty nr 9 w Berezie Kartuskiej. Czas okupacji przeżył w Warszawie angażując się w działalność AK. Jako
członek Związku Akcji Zbrojnej AK i brał udział w akcjach zbrojnych, następnie kierował Biurem Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK. Wziął udział w Powstaniu Warszawskim.
Po zakończeniu wojny Moczarski, jako członek AK, na 11 lat trafił do komunistycznych więzień. Od 2 marca do 11 listopada 1949 roku, przebywał w jednej celi wraz z Juergenem Stroopem, hitlerowskim
oficerem odpowiedzialnym za zagładę getta warszawskiego. Sam Moczarski otrzymał wyrok śmierci, który ostatecznie został jednak zmieniony na karę dożywotniego więzienia. W czasie odwilży stalinowskiej w 1956 roku Moczarki został uniewinniony i uwolniony. Pracował potem jako dziennikarz m.in. w "Kurierze
Polskim". Zmarł 27 września 1975 roku.
Książka "Kazimierz Moczarski. Biografia" ukaże się nakładem wydawnictwa Znak.
