Dźwięk, to dla mnie dusza pianistyki – mówi Tadeusz Domanowski – to coś unikatowego dla każdego pianisty.
W swoich interpretacjach stara się przede wszystkim przekazać emocje, do których kluczem jest dla niego bogate, mieniące się różnorodnością odcieni brzmienie, z pietyzmem wydobywane z fortepianu.
Historia tej płyty zaczyna się nieoczekiwanie, kiedy 9-cio letni Tadeusz otrzymał w prezencie dziecięcy keybord nikt nie spodziewał się, że zostanie profesjonalnym muzykiem. Lecz gdy marzenia o pianistyce przybrały realną postać, na scenę wkroczyła charyzmatyczna osobowość Hotowitza, a duch tego geniusza klawiatury nie pozwolił już młodemu artyście o sobie zapomnieć.
Recital Horowitza z Moskwy, to była jedna z pierwszych płyt, jakie kupiłem jako dziecko, zupełnie nieświadomie – mówi Tadeusz Domanowski – ale zakochałem się w tej muzyce i w jego wykonaniu. Oszałamiała mnie technika Horowitza, a także jego niepowtarzalny dźwięk i sposób kształtowania utworu – dodaje.
Transkrypcje Horowitza znamy tak naprawdę jedynie z jego płyt. Również w przypadku tego albumu partytury powstały w wyniku długotrwałej pracy artysty – Tadeusz Domanowski opracował je na podstawie dostępnych nagrań. Płyta miała być początkowo swoistym hołdem dla Vladimira Horowitza, wyrazem podziwu dla jego pianistyki i niezapomnianej wirtuozerii, lecz także dla jego zdolności kompozytorskich, które zaprezentował w swoich znakomitych aranżacjach i transkrypcjach utworów orkiestrowych. W miarę pracy nad materiałem stało sie jednak jasne, że postać mistrza skłania do zastanowienia się nad istotą współczesnej pianistyki głębiej. Aby dotrzeć do jej serca, Tadeusz Domanowski postanowił przenieść nas w przeszłość i zaprezentować ścieżkę rozwoju wirtuozerii od baroku po dzień dzisiejszy. Jego poszukiwania przybrały wielowymiarową postać. Album prezentuje nie tylko sylwetkę Vladimira Horowitza, ale także historię rozwoju kunsztu klawiatury na przestrzeni wieków. Program zawiera kompozycje Horowitza oraz opracowane przez niego transkrypcje fortepianowe orkiestrowch dzieł, a także utwory Prokofiewa, Schumanna, a nawet Scarlattiego, które Horowitz wykonywał z niezapomnianym urokiem i swobodą. Sonaty Scarlattiego były w czasach tego kompozytora “kamieniem milowym” w rozwoju techniki klawiszowej. Toccata Schumanna do dziś pozostaje jednym z najtrudniejszych utworów fortepianowych. Natomiast dzieła takie jak Sonet Petrarki lub Dolina Obermanna ukazują inny jeszcze wymiar wirtuozerii, w którym technika jest podporządkowana muzyce i stronie emocjonalnej.
Na płycie nie mogło zabraknąć oczywiście kompozycji Sergiusza Prokofiewa, którego wkład w rozwój pianistyki w XX wieku jest niezaprzeczalny. Horowitz dokonał także amerykańskich prawykonań m.in. Sonat fortepianowych nr 6, 7 i 8 (Sonat “wojennych”) tego kompozytora. W dwóch utworach Prokofiewa zawartych w albumie, mamy również do czynienia z pewnymi rozwiązaniami technicznymi, które wcześniej nie występowały w literaturze fortepianowej, takich jak nowe układy akordowe, czy specyficzne, polifoniczne prowadzenie głosów. W swojej muzycznej podróży poprzez dzieje wirtuozerii, w której przewodnikiem pozostaje Vladimir Horowitz, Tadeusz Domanowski nie zapomina o słuchaczu. Program skomponowano w sposób, który zachwycić może i zainspirować melomanów, ale jednocześnie buduje całość, której znakomicie się słucha.
Tadeusz Domanowski
Jeden z najbardziej interesujących polskich pianistów młodego pokolenia. Vadimir Ashkenazy powiedział o nim: Słuchając Tadeusza Domanowskiego byłem pod dużym wrażeniem zarówno jego wielkiego talentu, jak i oddania muzyce. Inny legendarny pianista – Lazar Berman – powiedział: Tadeusz Domanowski jest dojrzałym muzykiem o ogromnym potencjale twórczym.
Tadeusz Domanowski urodził się w Gliwicach w 1980 r. Edukację artystyczną rozpoczął w wieku dziewięciu lat w gliwickiej Szkole Muzycznej w klasie prof. Danuty Rafik. W 1999 roku ukończył elitarną “szkołę talentów” – Państwowe Liceum Muzyczne im. Zenona Brzewskiego w Warszawie w klasie prof. Marczelli Eriginy. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Andrzeja Stefańskiego. Od 2013 roku doskonali swoje umiejętności pianistyczne w Steinhardt School of Culture, Education and Human Development na Uniwersytecie Nowojorskim pod kierunkiem prof. Deirdre O’Donohue. Aktywnie uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich prowadzonych przez takich pianistów jak: Menahem Pressler, Lazar Berman, Stephen Kovacevich, Jerome Rose, John Owings, Pavel Gililov, Vladimir Viardo, Aldona Dvarionaite.
Tadeusz Domanowski jest laureatem wielu konkursów pianistycznych m.in. Konkurs Steinwaya w Hamburgu (Niemcy), Konkurs im. Balysa Dvarionasa w Wilnie (Litwa), IBLA Grand Prize (Włochy). Koncertował w wielu krajach Europy, Ameryki i Azji m.in. w: Niemczech, Francji, Włoszech, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Grecji, Czechach, Rumunii, Mołdawii, na Litwie, w Rosji, Chinach oraz Stanach Zjednoczonych. Występował z recitalami i jako solista z orkiestrami symfonicznymi na wielu festiwalach w Polsce i za granicą (m.in. Rencontres Internationales Frederic Chopin w Nohant we Francji, 26th Harbin Summer Music Festival w Harbin w Chinach, Martisor 2003 w Kiszyniowie w Mołdawii, Festiwal Muzyczny w Bad Gandersheim w Niemczech, Ionio Festival "Paolo Carrer" w Grecji, Festiwalu Bebersee w Niemczech). W 2008 roku został wyróżniony i zaproszony przez Europejski Bank Centralny (jako jedyny instrumentalista z Polski) do wzięcia udziału w festiwalu "Europejskie Dni Kultury" we Frankfurcie nad Menem. Tadeusz Domanowski występował również jako kameralista na wielu festiwalach muzycznych w Polsce i za granicą (Talentinum 2000 w Zlin w Czechach, Dni Kultury Polskiej w Sztokholmie w Szwecji, Festiwal „Wieczory w Arsenale”). W 2000 roku otrzymał zaproszenie od światowej sławy skrzypaczki i profesorki Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie – Mariny Jaszwili do towarzyszenia artystce w cyklu koncertów monograficznych poświęconych twórczości kameralnej Johannesa Brahmsa, na których wspólnie wykonali wszystkie Sonaty na skrzypce i fortepian tego kompozytora. Koncerty odbyły się w Polsce i w Rosji. Artysta Współpracował również z Kwartetem Śląskim oraz Kwintetem Filharmonii Narodowej. Tadeusz Domanowski uczestniczył w cyklu programów telewizyjnych transmitowanych przez TVP Polonia, w których wykonał utwory fortepianowe i kameralne polskich kompozytorów. Ponadto dokonał wielu nagrań archiwalnych utworów fortepianowych Beethovena, Chopina oraz utworów współczesnych kompozytorów dla Polskiego Radia. Nagrywał również dla Radio France, France 2 oraz kanału telewizyjnego "Mezzo".
Współczesna wirtuozeria, dążąc w kierunku technicznej perfekcji, coraz częściej gubi istotę emocjonalnej strony muzyki. Tymczasem jej głębia zaklęta jest przede wszystkim w tajemnicy brzmienia – Tadeusz Domanowski.
