W poniedziałek odbędzie się wieczór zatytułowany "Łomnicki w
teatrze". W temat wprowadzi publiczność aktor Adam Ferency;
odbędzie się także projekcja spektaklu "Trzy opowiadania" i filmu
dokumentalnego poświęconego artyście pt. "Łom" w reżyserii
Tadeusza Pikulskiego.
We wtorek i w środę widzowie zobaczą kolejne projekcje: film
"Niewinni czarodzieje" Andrzeja Wajdy oraz fragmenty z prób "Króla Leara" i "Stalina" - spektaklu Teatru TV.
22 lutego - w rocznicę śmierci Łomnickiego - zaplanowano
konferencję pt. "On, Łomnicki". O artyście mówić będą m.in. Jerzy
Koenig, Kazimierz Kutz, Andrzej Łapicki, Andrzej Wajda i Krzysztof
Zaleski. Tego samego dnia w foyer Teatru Collegium Nobilium
odsłonięta zostanie tablica pamiątkowa.
Tadeusz Łomnicki - wybitny aktor, reżyser, pedagog był wielką
osobowością polskiego teatru i filmu. Niektórzy nazywali go
"genialnym potworem".
Śmierć zaskoczyła go na deskach Teatru Nowego w Poznaniu podczas próby do "Króla Leara", na tydzień przed premierą spektaklu.
Łomnicki urodził się 18 lipca 1927 roku w Podhajcach koło Lwowa.
W 1945 po studiach aktorskich w Studiu Teatralnym przy Teatrze
Starym w Krakowie, zadebiutował w nim epizodem w "Mężu doskonałym" Jerzego Zawieyskiego.
W sezonie 1946/47 występował w Teatrze Miejskim w Katowicach,
gdzie odniósł sukces jako Franio w "Szczęściu Frania" Perzyńskiego i Puk w "Śnie nocy letniej" Szekspira (spektakl wyróżniony na festiwalu szekspirowskim w Warszawie).
Łomnicki próbował też swoich sił jako dramatopisarz. W 1948 r. w
Starym Teatrze wystawiono sztukę jego autorstwa "Noe i jego
menażeria". Druga sztuka artysty - "Kąkol i pszenica" weszła w
1951 r. do repertuaru Teatru im. Żeromskiego w Kielcach.
W 1949 r. aktor został zaangażowany przez Erwina Axera w Teatrze Współczesnym w Warszawie. Występował także w Teatrze Narodowym, gdzie zachwycił m.in. wielką rolą Kordiana w sztuce Juliusza Słowackiego.
W latach 50. Łomnicki rozpoczął karierę filmową. W 1954 r. zagrał
w "Piątce z ulicy Barskiej" Forda, a rok później uznanie krytyków
zyskał kreacją w filmie Wajdy "Pokolenie". Łomnicki grał też m.in.
w "Eroice" Munka (1958), "Ósmym dniu tygodnia" Forda (1958),
"Bazie ludzi umarłych" Petelskiego (1959), "Zamachu" Passendorfera (1959), "Niewinnych czarodziejach" Wajdy (1960). Największą popularność przyniosła mu jednak rola Wołodyjowskiego w "Panu Wołodyjowskim" i "Przygodach pana Michała" Hoffmana (1969).
W 1969 roku Łomnicki objął funkcję prorektora warszawskiej PWST. Był także założycielem i dyrektorem Teatru na Woli, który
rozpoczął swą działalność w 1976 r.
W tym czasie wystąpił w kolejnych filmach, m.in.: w "Człowieku z
marmuru" Wajdy, "Tańczącym jastrzębiu" Królikiewicza, "Kontrakcie" Zanussiego i "Przypadku" Kieślowskiego.
W 1981 r. aktor zrezygnował ze stanowiska dyrektora i kierownika
artystycznego Teatru na Woli, zakończył też kadencję rektora PWST.
W ostatnich miesiącach życia był całkowicie pochłonięty
przygotowaniami do "Króla Leara" Szekspira. Rolę Leara
zaproponował mu Eugeniusz Korin, dyrektor Teatru Nowego w
Poznaniu. Premierę przewidziano na 29 lutego - dzień dla niego
wyjątkowy - rocznicę ślubu z Marią Bojarską.
