Wystawa rysunków Herberta w łódzkiej galerii "Chimera"

czwartek, 15 lutego 2007 (09:43)

Niemal 60 rysunków Zbigniewa Herberta oglądać będzie można na wystawie, która w piątek otwarta zostanie w łódzkiej Galerii "Chimera". Ekspozycja towarzyszy 13. Ogólnopolskiemu Festiwalowi Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych, który w sobotę rozpoczyna się w Łodzi.

"Herbert lubił rysować i rysunek uważał za element dopełniający
proces jego obserwacji. Spora ilość wykonanych przez poetę szkiców to rodzaj notatek i zapisów wrażeń z podróży m.in. po Grecji, Włoszech czy Francji. Widać w nich zauroczenie krajobrazem, architekturą, antykiem. Wiele z tych szkiców powstawało również pod wpływem oglądania dzieł sztuki" poinformowała Joanna Ossowska z Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi.

Narzędzia jakimi posługiwał się Herbert nie były wyszukane -
były to flamaster, długopis, cienkopis, ale są też rysunki
wykonane piórkiem i pędzelkiem. Zdarzają się jednak prace
wzbogacone kredką, ołówkiem, niekiedy akwarelą.

Łódzka wystawa jest wyborem szkiców Zbigniewa Herberta
zreprodukowanych w technice druku cyfrowego. Poeta pozostawił w sumie 272 szkicowniki; każdy z nich zawierał od 20 do 30 rysunków.

"Oryginalne szkicowniki należą do Biblioteki Narodowej w
Warszawie i są w trakcie opracowania merytorycznego, co
uniemożliwia ich pokazanie w oryginale" - dodała Ossowska.

Podczas otwarcia wystawy aktorzy z Teatru Powszechnego,
Nowego i Jaracza czytać będą wiersze Zbigniewa Herberta. W
wernisażu swój udział zapowiedziała wdowa po poecie Katarzyna
Herbert. W Łodzi wystawa czynna będzie do 11 marca.

Zbigniew Herbert (1924-1998) był wybitnym poetą, dramaturgiem
i eseistą. W 1943 r. rozpoczął studia na konspiracyjnych kursach
Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Był żołnierzem Armii
Krajowej. Po wojnie ukończył studia prawnicze i ekonomiczne w
Krakowskiej Akademii Handlowej i Uniwersytecie Mikołaja Kopernika.

W 1956 roku wydał pierwszy tomik poetycki - "Struna światła",
a następnie: "Hermes, pies i gwiazda" (1957), "Studium przedmiotu" (1961), "Napis" (1969), "Pan Cogito" (1974), "18 wierszy" (1983), "Raport z oblężonego miasta" (1983), "Arkusz" (1984), "Elegia na odejście" (Paryż 1990), "Rovigo" (1992), "Epilog burzy" (1998).

Poezja Herberta, podobnie jak i jego dramaty ma charakter
filozoficzno-intelektualny i nawiązuje do kultur przeszłości, w
tym do kultury antyku i wątków mitologicznych. To także nieustanne pytania o sens egzystencji w zderzeniu z totalitaryzmem, przemocą, w obliczu śmierci czy w sytuacjach, gdy mamy do czynienia z cynizmem historii.