Z wielką przyjemnością informujemy o przyznaniu prestiżowej „Diapason d’Or” francuskiego magazynu Diapason albumowi Piotra Beczały „Twoim jest serce me”.
Urodzony w Linzu (Austria) w 1891 r. Richard Tauber był śpiewakiem stylu bel canto, konsekwentnie przełamującym granice między lżejszym repertuarem a wielkimi dziełami muzyki klasycznej. W niepowtarzalny sposób uwodził swych słuchaczy. Nawet dziś, sześćdziesiąt pięć lat po jego śmierci, nagrania Taubera wciąż cieszą się wielkim zainteresowaniem. Podobnie dzieje się z kompozycjami jego autorstwa.
W hołdzie Richardowi Tauberowi –
Piotr Beczała śpiewa
przeboje legendarnego
austriackiego tenora:
arie operetkowe,
kompozycje filmowe,
popularne piosenki.
Piotra Beczałę, światowej sławy polskiego tenora zainspirowała informacja, że dla Taubera pisali najwięksi twórcy operetek. W wyniku tej fascynacji dokonał on wyboru najbardziej znanych arii swego wielkiego poprzednika i umieścił je na najnowszym albumie będącym jednocześnie pierwszą płytą Beczały nagraną dla Deutsche Grammophon. „W dzisiejszych czasach kompozytor, pisząc pieśni lub oratoria, nie myśli zbytnio o konkretnych artystach, którzy będą je wykonywać. W tamtym czasie twórcy komponowali dla określonych śpiewaków – Lehár czy Stolz pisali m.in. właśnie dla Taubera, biorąc pod uwagę jego rejestr wokalny. Zwłaszcza w kompozycjach Lehára uwidacznia się niepowtarzalny Tauberowski styl“ – mówi Beczała. Napisane dla tego artysty pieśni były w swoim czasie wielkimi przebojami: publiczności wystarczyło zaledwie kilka taktów, by je rozpoznać. Richard Tauber był idolem ówczesnej kultury popularnej, jego pieśni nucono wszędzie, a jego czarowi nie mogły oprzeć się kobiety (co opisał m.in. Willy Rosen w swej piosence Wenn ich Richard Tauber wär).
Wśród wielu dzieł można wskazać te najpiękniejsze i najbardziej popularne. Piotr Beczała wyjaśnia: „Mogłem wybrać jedynie Twoim jest serce me, Kocham cię czy Gern hab ich die Frau’n geküsst, ale wszystkie pieśni są nader piękne. To był trudny wybór. Odznaczają się one urokiem dziś już niespotykanym“. Niezwykle ważny był też kontakt z oryginalnymi nagraniami: „Zawsze, kiedy słucham Taubera, uświadamiam sobie, jak wiele muszę się jeszcze nauczyć. Jestem szczęściarzem, że mogę uczyć się na jego przykładzie“. Piotr Beczała śpiewa nie tylko słynne arie z operetek Lehára, sięga również do muzyki Roberta Stolza. Jak twierdzi, w uznaniu dla Taubera wypada uwzględnić także i te kompozycje: „Jedną z ulubionych jego arii była Das Lied ist aus – przepiękny, melancholijny utwór Stolza“.
Wszystkie kompozycje zawarte na obecnym albumie pochodzą z różnych okresów w karierze Taubera: Ich küsse Ihre Hand, Madame śpiewał w zatytułowanym tak samo filmie z Marleną Dietrich, a Vienna Vienna, you alone, pierwotnie pod niemieckim tytułem Wien, Wien, nur du allein, weszła w skład ścieżki dźwiękowej brytyjskiego filmu pt. Heart’s Desire. Pomimo tego, że obaj artyści pochodzą z różnych epok, utwór Du bist die Welt für mich połączył ich w sposób niecodzienny: „Bardzo chciałem zaśpiewać duet z Tauberem“ – wyjaśnia Beczała. „Wybór konkretnej kompozycji należał do mnie. To była wyjątkowa okazja zbliżenia się do tego wielkiego muzyka“ – kontynuuje. „Nagranie z 1934 r. było dla nas wzorem, wraz z orkiestrą pozwoliliśmy prowadzić się Tauberowi, dostosowaliśmy się do jego tempa i ozdobników. Poza tym, to on jest autorem tej piosenki, więc tylko on miał prawo obchodzić się z nią wedle własnego uznania. To było wielkie doświadczenie – zaśpiewać w jednym utworze z Richardem“.
Podczas pracy Piotr Beczała używał także mikrofonów pochodzących z czasów wielkiego tenora. „Nagrywając w tym samym studiu w Londynie, w którym nagrywał on, być może korzystaliśmy z tego samego sprzętu. Nie chodziło nam zresztą o dokładną rekonstrukcję jakości brzmienia. Żeby to osiągnąć, musielibyśmy pracować na całej aparaturze z tamtej epoki. Nam zależało jedynie na tym, by zbliżyć się do Richarda, stosując mikrofony z jego czasów“.
Oprócz Tauberowskich evergreenów Piotr Beczała śpiewa na płycie także Ob Blond, ob Braun (Brunetki,blondynki ). To ukłon w stronę innego tenora, przyjaciela Taubera, Jana Kiepury. Na karierę obu śpiewaków decydujący wpływ wywarło zwycięstwo nazizmu. Tauber spędził okres drugiej wojny światowej na emigracji w Anglii. Tam zmarł 8 stycznia 1948 r. w wieku pięćdziesięciu sześciu lat. Koncert poświęcony jego pamięci niedługo po pogrzebie zorganizowano w Royal Albert Hall. London Philharmonic Orchestra zakończyła go wykonaniem arii Twoim jest serce me, która zwykle też wieńczyła koncerty tego artysty. Ośmiotysięczna widownia wspólnie odśpiewała tę najbardziej znaną pieśń z jego repertuaru, tym samym żegnając Richarda Taubera na zawsze.
