Zmarł prof. Franciszek Wesołowski

Prof. Wesołowski był nestorem łódzkich teoretyków muzyki,
organizatorem życia muzycznego, badaczem muzyki dawnej, autorem
podręczników na których wychowało się kilka pokoleń uczniów szkół
muzycznych oraz studentów i wybitnym pedagogiem cenionym za
szczerość, otwartość i sprawiedliwość.
Franciszek Wesołowski (ur. 10 stycznia 1914 roku w Borkach)
studia rozpoczął w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w
Warszawie, a ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w
Łodzi w 1947 roku. Od 1939 roku był członkiem Związku Walki
Zbrojnej (później AK). Po wojnie mieszkał początkowo w Bydgoszczy,
a później w Łodzi.
W latach 50. piastował stanowiska dyrektora w łódzkich szkołach
muzycznych. Przez ponad pół wieku wykładał w Akademii Muzycznej w
Łodzi. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1995 roku. Przez 21
lat był prorektorem uczelni, w latach 1978-80 - dziekanem
Wydziału Teorii Muzyki i Kompozycji.
Prowadzone przez niego pionierskie w Polsce badania nad muzyką
dawną zaowocowały dziesiątkami prac naukowych i popularno-
naukowych publikowanych w kraju i za granicą. Z jego inicjatywy
utworzono w łódzkiej uczelni Zakład Muzyki Dawnej.
Prof. Wesołowski jest autorem wznawianych wielokrotnie
podręczników, m.in. „Zasad muzyki” i „Nauki harmonii”. Skomponował
kilkadziesiąt utworów głównie na organy, chór mieszany i organy
oraz pieśni na głos z fortepianem.
Był laureatem m.in. nagrody muzycznej miasta Łodzi i nagród
Ministra Kultury i Sztuki. W 1999 roku otrzymał tytuł doktora
honoris causa Akademii Muzycznej w Łodzi.